Wat zijn valkuilen bij meditatie?
Meditatie kent veel ‘benefits’. Dus…. ermee beginnen zou ik zeggen! Er zijn echter een paar belangrijke valkuilen als je gaat mediteren. Valkuil nummer één heeft te maken met het doel van je meditatie. De tweede valkuil zou je kunnen omschrijven als de ‘spirituele bypass’.
Doel van je meditatie
Het is belangrijk om het doel van de meditatie helder te hebben. Het doel moet in ieder geval niet zijn dat je hoofd leeg wordt en je zo rustig mogelijk wordt. Dat je bijvoorbeeld gaat mediteren om je stress te laten verdwijnen.
Als je dat als doel neemt, wordt je meditatie weer één van de prestatiegedreven dingen die je doet in je leven. En dat kan dan zomaar stress opleveren omdat het niet goed lukt. Of niet altijd lukt. Of je vooruitgang niet goed genoeg is (volgens wie?).
Je doel is om een specifieke tijdseenheid met je waarnemerspositie bij jezelf te zijn en zo aanwezig als mogelijk te zijn bij wat er allemaal langskomt. Het effect van dit een paar keer per week (of vaker) doen is vervolgens wel dat je minder snel stress zult ervaren in je leven. Of dat je minder aan het malen slaat, of minder snel van slag bent als iemand onaardig tegen je doet. Maar dat is een bij-effect van meer aanwezig kunnen zijn bij jezelf en meer kunnen verduren.
Erbij blijven.
Dit neemt niet weg dat je natuurlijk wel in de gaten kunt houden of het ‘goed’ gaat. Als je merkt dat je telkens enorm afgeleid wordt, dan kun je als eerste stap met compassie naar jezelf kijken. Zeg maar tegen jezelf: “Blijkbaar is het vandaag onrustig in mij, dat is ok”.
Hou je vast aan de tijdseenheid die je gekozen hebt en zoek een hulpmiddel om je aandacht te focussen. Je ademhaling is een fijne (en logische). Volg je ademhalingen, tel ze bijvoorbeeld. Je raakt vanzelf de tel kwijt omdat je bent afgedwaald. Dat geeft niks. Begin opnieuw. Stop zodra de timer gaat.
Ik noem een paar keer de timer. Ook die is weer belangrijk omdat het anders een prestatie wordt. Dan ga je langer mediteren als het goed gaat en raak je extra gefrustreerd als het een keer moeilijk vol te houden is, wat bijdraagt aan mogelijk een faalgevoel, waardoor je verder van huis bent. Zodra meditatie een prestatie moet zijn van jezelf kun je kijken van welk deel in jezelf dit eigenlijk moet. Zet je waarnemer hier in.
De spirituele bypass
Spirituele bypass staat voor het gegeven dat je zou kunnen ‘vluchten’ in je meditatie. Je vind in je meditatie een fijne, rustige, behaaglijke plek. Op dat moment voel je je goed en voel je je ‘ok’. Is er niks aan de hand.
Als je je maar regelmatig terugtrekt in je meditatiebubbel is er niks aan de hand. Je kunt de neiging hebben om de wereld en de rauwe werkelijkheid wat te gaan vermijden. Andere mensen die het moeilijk hebben in het werkelijke leven, kijk je wat meewarig aan: “zij hebben dat duidelijk nog niet door, hoe je voor jezelf een fijne plek kunt creëren zodat je nergens meer last van hebt”. Je staat een beetje buiten het echte leven, of hebt de neiging om het echte leven met alle pijn en rottigheid wat buiten te sluiten.
Zo werkt het leven niet..
Dit noem je de spirituele bypass. En hij werkt niet. Wat je ermee creëert is een soort eigen nep-werkelijkheid. Eén specifieke plek voor jezelf waarin alles goed is, waar jij je naar kunt terugtrekken.
Maar hoe deal je dan echt met de pijnlijke dingen die je hebt meegemaakt? Die willen ook doorvoeld worden. Of hoe ga je om met een relatiecrisis? Die dingen doe echt, daadwerkelijk, pijn. Het leven wil ook gevoeld worden.
Ik noem hem hier omdat meditatie soms een mooie shortcut lijkt om het gedoe in het leven te vermijden, te omzeilen. Uiteindelijk moet alles wat echt belangrijk is ook gevoeld worden om een echt heel mens te worden.
Meer lezen?
Lees mijn hele artikel over meditatie!
