Wat is meditatie?
Meditatie kent vele omschrijvingen. Het lijkt daarom alsof het niet goed te omschrijven is.
Meditatie zou je kunnen beschrijven als een geestelijke oefening. Het woord meditatie komt uit het Latijn, van het werkwoord “meditari” dat nadenken, overdenken, betekent.
Zelf vind ik mediteren het makkelijkst te begrijpen als je je voorstelt dat het een geestelijke techniek is waarbij je als het ware een ‘waarnemerspositie’ toevoegt aan jezelf.
Alle vormen van meditatie kennen namelijk het richten van de aandacht. Of dit nu is op een punt buiten jezelf, dat je met je zintuigen kunt waarnemen (een boeddhabeeldje, een afbeelding, een kaarsvlam, kortom een object, een geluid. Of dat het een punt is in je verbeelding, of een punt in jezelf (je ademhaling, delen van je lichaam). En de waarnemerspositie helpt je doorhebben wanneer je aandacht afdwaalt.
De oefening is daarmee zowel een oefening in ‘stilte opzoeken en stilte verduren’ als je waarnemerspositie trainen.
Samenvallen
Door periodes van stilte op te zoeken (te mediteren), zul je merken dat je in het algemeen minder gaat ‘samenvallen’ met je gevoelens, gedachten en emoties. ‘Ik ben verdrietig’ wordt dan ‘ik merk dat er in mij verdriet is’. En dat is een enorm verschil!
Zo wordt je bewust van opkomende gedachten, gevoelens en lichamelijke gewaarwordingen, en bent meer en meer in staat om je hier niet aan te hechten. Dus je kunt als die gewaarwordingen steeds meer laten passeren. Van daaruit kan er een ruimte instaan in jezelf, waarin je meer in het ‘nu’ aanwezig kunt zijn en er nieuwe inzichten kunnen ontstaan die meer passen bij wie je werkelijk bent.
Verduren
Een andere manier om meditatie te omschrijven is dat het een beoefening is in ‘verduren’. Door te oefenen in stilzitten ondanks lastige gedachten of gevoelens, zul je in het algemeen gelijkmoediger worden en in staat om je niet te laten meeslepen in lastige zaken.
Meer lezen?
lees mijn hele blog over meditatie!
